Blok Zinciri dijital varlık düzenlemesi: Menkul Kıymet mi yoksa Eşya mı?

Blok Zinciri dijital varlıklarının ana akım finansal piyasalardaki etkisi giderek artarken, bu varlıkların kendine has merkeziyetsiz özellikleri de ülkelerin finansal düzenleme sistemlerine zorluklar getirmektedir. Geleneksel finansal düzenleme çerçevesi, Blok Zinciri dijital varlıklarının özeliklerine nasıl uyum sağlayabilir? Riskleri nasıl etkili bir şekilde kontrol edebiliriz? Bu sorular, farklı ülkelerde çeşitli tartışmalara yol açmıştır.

Uluslararası kara para aklama düzenleyici kuruluşların verilerine göre, dünya genelinde 130 yargı bölgesinde, 88'i sanal varlık hizmeti sunulmasına izin verirken, 20'si açıkça yasaklamaktadır.

Dijital Varlıkların Menkul Kıymet Özellikleri

Amerika Birleşik Devletleri, sanal varlık hizmetlerine izin veren yargı bölgelerinden biri olarak, sanal varlıkların yasal para birimi ile eşit olmadığını açıkça belirtmekte ve çoklu departman işbirliği düzenleme modelini benimsemektedir. Amerika'da, Blok Zinciri dijital varlık endüstrisi, elektronik cüzdanlar, ticaret platformları, ilk token arzı, madencilik, akıllı sözleşmeler, staking hizmetleri ve benzersiz tokenler gibi çeşitli iş kollarını kapsamaktadır.

Ancak, düzenleyici yetki tartışmaları nedeniyle, ETH'yi temsil eden ve stake hizmetleri sunan bazı blok zinciri dijital varlıkların düzenleyici statüsü hala belirsizlikler içermektedir. Tartışmanın merkezi şudur: Bu tür dijital varlıklar, mal mı yoksa menkul kıymet mi olarak sınıflandırılmalıdır? İlgili düzenleyici kurumlar, mevcut yasaların uygulanabilirliğini aktif olarak değerlendirmektedir, örneğin, dijital varlıkların "yatırım sözleşmesi" olup olmadığını belirlemek için Howey testinin uygulanması; eğer öyleyse, menkul kıymet düzenlemesi kapsamına alınacaktır.

Howey testi, 1946 yılına dayanan bir hukuk davasından kaynaklanmaktadır ve düzenleyici kurumlara, yatırım sözleşmelerinin menkul kıymet yasalarına tabi olup olmadığını belirlemek için net bir çerçeve sunmaktadır. ETH örneğinde, testin ana noktaları şunlardır:

• ETH'ye yatırım yapılacak mı?
• Yatırımcılar kâr etmeyi mi bekliyor?
• Ortak yatırım varlığı var mı?
• Kazanç, esasen kurucuların veya üçüncü tarafların çabalarına mı bağlı?

2019 Nisan'ında, ilgili düzenleyici kurumlar "Sanal Varlıkların Yatırım Sözleşmesine Dahil Olup Olmadığına Dair Analiz Çerçevesi"ni yayınladı ve dijital varlıkların menkul kıymet özelliklerinin belirlenmesine rehberlik etti.

Dijital varlıkların menkul kıymet olarak tanınmasının sonuçları

Eğer dijital varlıklar menkul kıymet olarak değerlendirilirse, ilgili düzenleyici kurumlar yetki sahibi olacaktır. Düzenleyici gereklilikleri ihlal eden davranışlar için yaygın yargı yöntemleri arasında şunlar bulunmaktadır:

• İlgili şirketler, kurucular ve yöneticiler aleyhine menkul kıymetler yasasını ihlal ettikleri gerekçesiyle medeni dava açmak.
• İhlal eden şirketler ve bireyler için idari yaptırımlar uygulanacaktır.

Dijital Varlıkların Mal Özellikleri

Amerika'da, mallar genellikle ticarette kullanılan temel değiştirilebilir nesneleri, örneğin altın, petrol ve tarım ürünleri gibi, ifade eder. Blok Zinciri dijital varlıkları yasal anlamda mal olarak kesin bir şekilde tanımlanmamış olsa da, ilgili düzenleyici kurumlar 2015 yılından itibaren Bitcoin ve diğer dijital varlıkları mal olarak sınıflandırmış ve bunların değiştirilebilirlik, piyasa ticareti ve belli bir kıtlık gibi özelliklere sahip olduğunu kabul etmiştir.

Sınırlı Dijital Varlıklar ve Dijital Ürünler

2024年5月, Amerika Birleşik Devletleri Temsilciler Meclisi, dijital varlıkları iki sınıfa ayıran "21. Yüzyıl Teknoloji Finans İnovasyon Yasası"nı kabul etti.

• Sınırlı dijital varlık: Menkul kıymet düzenleyici kurumlar tarafından denetlenir.
• Dijital ürünler: Ürün vadeli işlemler düzenleyicileri tarafından denetlenmektedir.

Varlık türünün belirlenmesi aşağıdaki faktörlere bağlıdır:

• Temel blok zinciri merkeziyetsiz bir sistem olarak sertifikalandırıldı mı.
• Varlık edinme yöntemleri.
• Varlık sahipleri ile ihraççı arasındaki ilişki.

Bu yasa tasarısı, dijital varlık sektöründeki bazı katılımcıların ilgili kayıt ve bilgi ifşası gerekliliklerine uymalarını da istemektedir.

dijital varlıkların niteliksel etkisi

ETH'yi örnek alırsak, menkul kıymet olarak nitelenirse daha sıkı düzenleyici gerekliliklerle karşılaşacaktır; bu gereklilikler arasında kayıtlı ihraç, bilgi açıklaması vb. yer almaktadır. Bu durum, uyum maliyetlerini artırabilir, perakende yatırım fırsatlarını etkileyebilir ve piyasa duygusunu baskılayabilir.

Eğer bir ürün olarak tanımlanırsa, uyum maliyetlerini önemli ölçüde artırmasa ve türev ürünler pazarının gelişimine fayda sağlasa da, merkeziyetsiz dijital varlıkların benzersizliğini tam olarak yansıtamayabilir.

Ayrıca, düzenleyici kurumlar arasındaki yetki anlaşmazlıkları, düzenleyici arbitrajı tetikleyebilir ve bu da Ethereum ve diğer piyasa katılımcılarını daha karmaşık bir düzenleyici ortamla karşı karşıya bırakabilir.