Ebeveynlerin derinlemesine düşündüklerinde korkutucu olan görünmez zorbalığı: Çocuklara çok yüksek sorumluluklar ve beklentiler yüklemek, çocukları aşağılayıcı bir dille motive etmek, çocukları cezalandırmak için duygusal soğukluk uygulamak, çocukların mahremiyetini ihlal etmek hatta alenen alay etmek, kötü duyguları çocuklara yansıtmak ya da onlarla dertleşmek, küçük meselelerde çocukları sürekli düzeltmek, fedakarlık duygusu / ahlaki duyguyu çocukları manipüle etmek için kullanmak, çocuklara çifte standartla yaklaşmak / standartları keyfi olarak değiştirmek, çifte kısıtlama ( böyle de yanlış, böyle de yanlış ). Çocuklarına zorbalık eden ilk kişi genellikle ebeveynlerdir. Zorbalık hakkında konuştuğumuzda genellikle okul şiddetini düşünürüz, ancak en gizli ve en ölümcül şiddet biçimi olan ebeveynlerin görünmez zorbalığını göz ardı ederiz; bu, hayatımızın mutluluğunu zincirleyen bir pranga gibidir.